de vlag halfstok

Ieder kinderparadijs heeft vlaggen, bij het wapperen ervan wordt je al vrolijk en zie je jezelf al gaan op die glijbaan. Al is het maar de gedachte er aan; het maakt dat je er wilt zijn. Het stemt vrolijk en heeft tegelijkertijd ook iets plechtigs; je bent niet op een gewone plek, nee de vlaggen markeren vaak een overgang, want je komt niet zomaar voorbij de ingang van Center Parcs!

>> Maar menig vlag wordt ‘misbruikt’ en staat op een plek waarbij door de aanwezigheid hiervan getracht wordt, de plek allure te geven, want wat doet die verkleurde vlag bij menig winkel of sleetse woonboulevard?

En wie let er eigenlijk op de nog vrolijk wapperende vlaggen op het dak van de V&D? Hier is voldoende aanleiding om ze halfstok te hangen nu hele winkelcentra met een gappend gat zitten door het verdwijnen van het 129 jarige ‘koopparadijs’. Voor de ongeveer 30 kleinere steden is het vertrek van V&D uit het stadshart desastreus. In de Volkskrant van 17 februari is het volgens retailkenner Frank Quix “nauwelijks te overschatten hoe enorm het probleem is, leegstand is een besmettelijke ziekte, het trekt geen nieuwe winkels aan, het zorgt alleen voor verderf” Verder stelt hij dat “alle steden met minder dan 100 duizend inwoners die nu een krater in hun stad hebben, de komende jaren nog veel meer pijn gaan lijden, iedereen verliest in zo’n situatie”. Alle reden zou je zeggen om de vlaggen bij de V&D per direct halfstok te hangen!

Zelfs op de Noorderbegraafplaats wapperen er vlaggen bij de entree, terwijl je gerust kan stellen dat als er ergens getreurd wordt, het hier is en de vlaggen met recht 24 uur per dag, dag en nacht, half stok mogen hangen.

Als iets mij de afgelopen weken ontroerd heeft zijn het de talloze vlaggen die halfstok hingen bij mij op de dijk; de rood-wit-blauwe vlaggen gaven zonder woorden vorm aan het peilloze verdriet van een dierbare overleden vriend. Het leek of alle huizen van de dijk meehuilden. Als stenen konden praten….